Krótka historia wynalezienia biustonosza i jego prekursorzy

Dziś na światowym rynku mamy bardzo dużą ilość różnego rodzaju biustonoszy. Bardotki, push-up, balkonetki, softy, braletki, semi-softy, usztywniane, samonośne, silikonowe, full-cupy...ale zacznijmy od początku.

Już od czasów starożytnych widać tendencję do różnych spojrzeń na kobiecy biust. Pierwsze nawiązania można dostrzec w Biblii, gdzie Grzech pierwszych ludzi - Adama i Ewy - doprowadził do tego, że zaczęli sie wstydzić swojej nagości i tak postanowili zakryć intymne miejsca swojego ciała.

Archeolodzy odnaleźli gliniana figurke z Myken (z około 4 tys. lat p.n.e), przedstawiajaca boginie z owiniętymi piersiami. Natomiast nad Nilem kobiety żeby zakryć piersi ubierały dodatkowe odzienie tzw. tunikę.

To właśnie w Grecji pojawiły sie pierwsze "biustonosze", co miało to ścisły zwiazek z uprawianiem sportu. Biust przeszkadzał kobietom w czasie ćwiczeń, więc mężczyzni wpadli na wspaniały pomysł (trudno uwierzyć drogie Panie!) - wymyślili opaski, których zadaniem było podtrzymanie biustu tak, by kobiety czuły się bezpiecznie nie musiały martwić się swoimi wdziękami w trakcie ćwiczeń. 

Ani w starożytności ani w średniowieczu nie wynaleziono takiego biustonosza w jakim mamy przyjemność teraz chodzić. Problem stanowiły mało przyjazne materiały, które były szorstkie w dotyku i podrażniały skórę.

Z czasem kobiety zaczęły bardziej dbać o siebie. Najszybszym sposobem na uwydatnienie pięknej, kobiecej sylwetki były gorsety. W XVI wieku były one raczej luźne - sznurowano je na plecach, a wykonywano ze skóry i bawełny. Jeszcze w tym samym wieku zaczęto je zmieniać tak, aby bardziej uwidocznić kobiece atuty. Coraz wieksze przeobrażenia przyniósł przełom XVI i XVII wieku, gdzie gorsety zostały wydłużone z przodu, a kobiety były jeszcze bardziej ściskane, by uzyskać talie jak u osy. Skutkiem tego były deformacje i niejednokrotnie miażdzenie żeber, a to wszystko by uwydatnić biust. 

Już w 1800 roku pojawiły się suknie składajace z dwóch części - górną stanowił "stanik", a dolną spódnica. Oczywiście niczym nie przypominał dzisiejszego biustonosza - była to usztywniana część sukni. Warto wspomnieć o zmianach kroju sukien, gdyż wskazywały one na powolne porzucanie gorsetów. Przez osobne wykrojenie stanika uzyskiwano pożadany efekt, a mianowicie podnoszenie biustu do góry oraz jego podtrzymanie.

Mimo, że pojawił sie nowy element w garderobie popularnoscią nadal cieszyły sie gorsety chociaż i one sie zmieniły. Przełom stanowiło zastosowanie kauczuku, ponieważ guma zapewniała elastycznośc którą zaczęto zastępować fiszbinami. Jednak gorset nadal był niewygodny i uciskał w talii.

 

 

Do XIX wieku dbano o to, by wygladać szczupło. Z podziwem spogladano na kobiety noszace tzw. zbroje z drutami, haftkami, tasiemkami i innymi cudami, które ważyły nawet 2,5 kg co utrudniało im w poruszaniu się i krępowało ruchy. Jednak juz pod koniec XIX wieku, dzięki stowarzyszeniu na rzecz uproszczenia kobiecego stroju (Rational Dress Association), zaczęto odrzucać poszczególne elementy damskiej garderoby. Co ciekawe na ich czele stanęli lekarze. Zaczęli opracowywać wytyczne co do bielizny kobiecej, a wręcz sugerowano by była lżejsza, a co za tym idzie ograniczono ilość warstw materiału. 

W 1866 roku w Anglii dokonano rewolucyjnego kroku. Zaprojektowano pierwszy biustonosz, a dwadzieścia jeden lat później opatentowano ten wynalazek. Kobiety mogły odetchnąć pełną piersią. Konstrukcja takiego biustonosza opierała sie na drutach i jedwabiu co przypominało... sitko do herbaty!

Wkrótce produkcję rozpoczęła firma Stokes Thomas&Co. z Filadelfii, ale te biustonosze nie znalazły szerokiego zainteresowania. Moda francuska wzieła górę - Herminie Cadolle, która projektowała gorsety postanowiła zaprojektować biustonosz. Swój nowy produkt nazwała w znaczeniu polskim - dobrobyt, dostatek. Była to dwuczęściowa bielizna - dolna część biustonosza była uszyta w formie gorsetu, a górna miała ramiączka. Dzięki nim kobieta mogła swobodnie oddychać, a przepona była uwolniona. Natomiast Austriak, Hugo Schinder, nic nie wiedząc o patencie angielskim wpadł na pomysł zastąpienia gorsetu biustonoszem i opatentował swój wynalazek w 1891 roku. Co kilka lat pojawiały się nowe modele staników przypominajace biustonosze noszone dziś. Lekarze również zaczęli wymyślać projekty biustonoszy, a jako najlepszy uznano biustonosz calimaste, stworzony przez polską lekarkę Hryniewicz. Konstrukcję oparto na jedwabnych tasiemkach różnej długości, w zalezności od wielkości biustu.

Z wynalezienia biustonoszy płyną same korzyści - kobiety szczęśliwsze, a mężczyźni usatysfakcjonowani. Z czasem pojawiały się kolejne modele podkreślajace kobiece atuty. Coraz nowsze, lekkie materiały i kolory nadawały biustonoszom urokliwego wdzięku i charakteru. Historia tej części kobiecej garderoby zaczęła sie od bardzo dużej ilości materiału, a kończy na zaledwie małym skrawku. Co przyniesie przyszłość? Ciężko powiedzieć, jednak jak pokazała przeszłość i pokazuje teraźniejszość, mężczyźni z pewnością nam jeszcze coś wymyślą!